Web Analytics Made Easy - Statcounter

یک کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان این‌که «همچنان بهترین راه برای ایران انجام اصلاحات است و در همین راستا باید صدای اعتراض مردم شنیده شود»، گفت: تجربیات در کشورهای منطقه به ما می‌گوید تلاش برای تغییر سخت در منطقه عموما با نتایج فاجعه‌آمیزی همراه بوده است.

محمود شوری در گفت‌وگو با ایسنا با بیان این‌که «ایران به لحاظ ژئوپلیتیک در یک منطقه حساس و پرتنش قرار دارد و به لحاظ سیاسی و تاریخی نیز دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است»، گفت: در همین چارچوب مسیر آینده کشور را نمی‌توان بدون توجه به این موضوعات تعریف کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

وی با بیان این‌که «تجربه تحولات سیاسی در کشورهای منطقه در یکی دو دهه اخیر نشان می‌دهد که ممکن است ایجاد بی‌ثباتی در کشورها آسان باشد، اما برقراری ثبات و آرامش که مقدمه ضروری هر تلاشی برای توسعه سیاسی و اقتصادی است، فرایندی سخت و طولانی است»، افزود: این قاعده در مورد کشورهای منطقه خارمیانه حتی بسیار پیچیده‌تر است زیرا در این منطقه تعارض منافع گروه‌ها و نیروهای مختلف اعم از نیروهای داخل منطقه یا خارج از منطقه که هرکدام برای اعمال سلطه بر دیگران تلاش می‌کنند با تعارض میان الگوهای زیست یا نظام‌های حقیقت متفاوتی که هرکدام مسیر متفاوتی را توصیه می‌کنند پیوند خورده است. به همین دلیل  اغلب کشورهایی که در نتیجه انقلاب‌های عربی در سال ۲۰۱۰ با تحولات سیاسی مواجه شدند هنوز در وضعیت با ثباتی قرار نگرفته‌اند زیرا در این کشورها هم تعدد منافع وجود دارد و هم تعدد ایده. 

شوری با بیان این‌که «کسانی که از روی عدم آگاهی صحبت از تغییرات سخت یا براندازی در مورد ایران می‌کنند مناسب است که تجربیات سال‌های اخیر در منطقه را نیز مورد بررسی قرار دهند»، افزود: متاسفانه ما با رویکردهای افراطی در دو سوی جامعه و نظام سیاسی مواجه هستیم که هرکدام به شکلی ثبات سیاسی در کشور را با خطر مواجه می‌کنند. یک گروه با عدم تمکین به هرگونه تغییر ضروری و یک گروه با تلاش برای ایجاد تغییرات ساختارشکنانه.

برخی از بخش‌های جامعه از روندهای موجود رضایت ندارند

وی تاکید کرد : واضح است که برخی از بخش‌های جامعه از روندهای موجود رضایت ندارند و بخشی از آن‌ها این نارضایتی را در قالب اعتراضات خیابانی مطرح می‌کنند و شاید قسمتی نیز علاقه نداشته باشند که به این شکل اعتراض کنند و شیوه‌های دیگری را برای اعتراض انتخاب کنند یا اینکه بخواهند به هر دلیلی سکوت کنند، بنابراین نباید صرفا جمعیت حاضر در خیابان را ملاک رضایت یا نارضایتی مردم تلقی کرد، ولی اینکه باید در رویه‌های موجود تغییرات و اصلاحاتی صورت بگیرد یک ضرورت است.

ضروری است که بخش‌های مختلف حاکمیت، نیاز به انجام تغییرات در جامعه را به رسمیت بشناسند


 شوری با بیان این اعتقاد که «بخش‌هایی از جامعه خواهان تغییر هستند ولی متاسفانه شاهد این هستیم که هنوز برخی در متن بخشی از حاکمیت به ضرورت ایجاد این تغییر نرسیده‌اند و یا در برابر این مطالبه مقاومت می‌کنند»، افزود: ضروری است که بخش‌های مختلف حاکمیت نیاز به انجام تغییراتی در جامعه را به رسمیت بشناسند و اگر چنین موضوعی محقق نشود ممکن است جریان‌هایی سعی کنند که با رویکردهای سخت‌تری روند امور را در دست بگیرند که ممکن است با نتایج تلخی همراه باشد. 
این کارشناس مسائل بین‌الملل در بخش دیگری از صحبت‌های خود در این راستا خاطرنشان کرد: در طول ۲۰ سال گذشته منطقه خاورمیانه و کشورهای اطراف ایران شاهد تحولاتی بودند ولی هیچکدام از این کشورها بعد از این تحولات سخت به یک وضعیت با ثبات نرسیدند. عموما در این کشورها نه تنها توسعه اقتصادی محقق نشده بلکه ثبات سیاسی نیز به هم خورده است و شاهد بی‌ثباتی‌های سیاسی و امنیتی در آن‌ها هستیم.

وی تصریح کرد: ما تجربه افغانستان را در پیش رو داریم که حدود ۲۰ سال پیش با حمله نظامی آمریکا روبرو شد و بخش‌هایی از اپوزیسیون آن موقع افغانستان با آن حمله همراهی کردند و دولت جدیدی در سال ۲۰۰۱ در افغانستان ایجاد شد ولی در طول این سال‌ها افغانستان به یک ثبات سیاسی و اقتصادی نرسید و اکنون بعد از ۲۰ سال جریان تندروی طالبان بار دیگر به حاکمیت برگشته است. ما تجربیات سخت‌تری در این زمینه در کشورهایی همچون سوریه، لیبی و عراق را مشاهده کردیم و آنها همچنان به یک ثبات سیاسی و اقتصادی دست پیدا نکردند.  

تلاش برای تغییرات سخت در این منطقه عموما همراه با نتایج قابل قبولی نیست

این کارشناس مسائل بین‌الملل ادامه داد: ما در چارچوب بهار عربی شاهد وقوع انقلاب در مصر بودیم، بعد از انقلاب مدتی گروه اخوان‌المسلمین مسئولیت در مصر را بر عهده گرفت ولی با کودتای مجدد سیسی وضعیت در مصر به همان شکل سابق زمان مبارک بازگشت.

شوری در پایان گفت : در همین چارچوب تجربیات در کشورهای منطقه به ما می‌گوید که تلاش برای تغییرات سخت در این منطقه عموما همراه با نتایج قابل قبولی نیست و بهترین راه همچنان انجام اصلاحات واقعی است و در این راستا بسیار مهم است که انجام این اصلاحات واقعی درک شده و عملیاتی شود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: یک کارشناس مسائل بین الملل براندازی انجام اصلاحات بهار عربی افغانستان مصر ليبي عراق کشورهای منطقه ثبات سیاسی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۷۲۹۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا ایران هسته ای برای منطقه و جهان امنیت‌زا است؟

علیرضا سلطانی؛ اعتماد

در روزهای اخیر به دنبال تشدید چالش‌های سیاسی و امنیتی میان ایران و اسراییل (حمله اسراییل به كنسولگری ایران در سوریه و متعاقب آن حمله موشكی و پهپادی ایران به اسراییل)، بار دیگر زمزمه‌ها پیرامون دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای (زمان یا ضرورت آن) در محافل سیاسی و رسانه‌ای داخلی و خارجی افزایش یافته است.

تامل در اظهارنظرها و دیدگاه‌های مطرح شده نشان می‌دهد كه مخالفت‌ها و مقاومت‌ها در برابر ضرورت دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای به نسبت گذشته در داخل و خارج ایران كمتر و كمرنگ‌تر شده است.

بسیاری از افرادی كه تا پیش از این به لحاظ مسائل امنیتی و نظامی، دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای را برای صلح و امنیت منطقه‌ای و جهانی خطرناك تلقی می‌كردند با اولین درگیری مستقیم ایران و اسراییل بر مبنای سلاح‌های متعارف (موشك و پهپاد) و تسهیل شرایط برای مواجهه بزرگ‌تر و مخرب‌تر برای منطقه، به این درك و صرافت افتاده‌اند كه یكی از مهم‌ترین عوامل جلوگیری از درگیر شدن ایران و اسراییل، ایجاد توازن قدرت میان این دو كشور در سطح منطقه‌ای است.

این توازن با توجه به بهره‌مندی یكی از طرفین یعنی اسراییل به سلاح هسته‌ای، تنها بر محور سلاح هسته‌ای شكل می‌گیرد و از این منظر ضروری است ایران مانند اسراییل هر چه سریع‌تر و فوری‌تر به سلاح هسته‌ای دست یابد تا منطقه شاهد ثبات و امنیت پایدار باشد.

این دیدگاه شاید از منظر نظریه توازن قدرت و نظریه‌های امنیتی نسل سوم و چهارم، چندان بیراه نباشد. به هر حال با توجه به شكسته شدن تابوی درگیری نظامی ایران و اسراییل در پی تحولات و تحركات نظامی اخیر دو طرف نسبت به یكدیگر، امكان درگیری نظامی گسترده با گستره منطقه‌ای و حتی بین‌المللی بسیار افزایش یافته است.

این شرایط خطرناك چه بسا بسیاری از تحلیلگران و حتی سیاستمداران جز طرفداران اسراییل را نسبت به ضرورت دستیابی جمهوری اسلامی ایران به سلاح هسته‌ای مجاب كرده است .  

با لحاظ شرایط اخیر منطقه‌ای می‌توان انتظار داشت روند تحولات سیاسی منطقه‌ای و بین‌المللی در قبال پرونده هسته‌ای ایران دچار تغییرات جدی شود .

غرب به رهبری ایالات متحده امریكا در طول 20 سال گذشته نتوانسته روند توسعه تدریجی توانمندی هسته‌ای ایران را با استفاده از روش‌های غیرنظامی مانند تحریم‌های اقتصادی متوقف سازد. فناوری و توانمندی هسته‌ای ایران با وجود هزینه‌های سنگین اقتصادی و توسعه‌ای آن به مرحله‌ای از ثبات علمی و فنی رسیده است به گونه‌ای كه می‌توان این توانمندی را بومی شده تلقی كرد.

از طرف دیگر با وجود نگرانی شدید غرب نسبت به روند رو به رشد توانمندی هسته‌ای ایران و امكان دستیابی این كشور به سلاح هسته‌ای و در عین حال متعهد شدن نسبت به جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، در حال حاضر امكان یا توانی برای عمل به این تعهد نداشته و ندارد.

تنها امید و ابزار برای این مهم، فشارهای اقتصادی بوده است كه با وجود ضربات سهمگین این تحریم‌ها بر اقتصاد ایران و معیشت شهروندان و رویارویی نظام سیاسی این كشور با برخی چالش‌ها، نتوانسته بر اراده حاكمیت ایران بر ادامه این راه تاثیری بگذارد.

بنابراین اقدام نظامی به‌رغم اشاره‌های مستقیم و غیرمستقیم امریكا و غرب برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، به دلیل عدم آمادگی لازم این كشورها از یك سو و احساس خطر نسبت به پیامدهای شدید اقدام نظامی و گسترش آن به سطوح منطقه‌ای و بین‌المللی برای یك دوره میان‌مدت دور از انتظار است.

در این شرایط اگر ایران به آستانه دستیابی به فناوری تولید سلاح هسته‌ای رسیده باشد و این مهم برای امریكا و متحدین غربی آن مسجل باشد، تنها واكنش آنها می‌تواند پذیرش واقعیت موجود و به رسمیت شناختن عضویت ایران در باشگاه دارندگان فناوری و توانمندی تولید سلاح هسته‌ای باشد . شرایطی كه دور از دسترس نیست.

این وضعیت برای كشورهای منطقه جز اسراییل به شكل دیگری قابل تحلیل است .  

ایران هسته‌ای به‌طور عام و ایران دارای سلاح هسته‌ای به‌طور خاص همواره دغدغه و نگرانی بزرگی برای كشورهای منطقه به خصوص كشورهای حوزه خلیج‌فارس بوده و در این راستا كشورهای مزبور به ویژه در دو دهه گذشته تمام تلاش خود را هماهنگ با غرب برای جلوگیری از رشد قدرت هسته‌ای ایران به كار گرفته‌اند، اما نگرانی از درگیری ایران و اسراییل در جنگی متعارف كه ظرفیت منطقه‌ای شدن بسیار بالایی دارد، می‌تواند ذهنیت این كشورها به رهبری عربستان سعودی را به سمت ضرورت ایجاد توازن قدرت منطقه‌ای از نوع هسته‌ای میان ایران و اسراییل تغییر دهد .

از سوی دیگر رهبران قدرت‌طلب در كشورهایی مانند عربستان، تركیه و مصر بالطبع دنبال بهانه‌ای برای مسلح شدن به سلاح هسته‌ای برای تضمین قدرت و بقای خود هستند.

در این میان شاید عربستان و شخص بن سلمان كه پرچم مخالفت با ایران هسته‌ای را سال‌هاست برافراشته و روحیه ماجراجویی بالایی برای ورود به عرصه‌های جدید قدرت دارد، با بهره‌گیری از بهانه ایران دارای سلاح هسته‌ای و با استفاده از دلارهای نفتی و حمایت‌های غرب و امریكا، گام در مسیر هسته‌ای شدن و دراختیار داشتن سلاح هسته‌ای گذاشته و با هزینه‌ای پایین و زمانی كوتاه به نسبت ایران، به این مهم دست خواهد یافت .

مساله‌ای كه بارها رهبران عربستان سعودی در سال‌های اخیر به آن اشاره كرده و چه بسا برای تحقق آن به لحاظ مشاهده پیشرفت هسته‌ای ایران، گام‌های عملی به صورت مخفیانه برداشته‌اند. بنابراین می‌توان گفت به لحاظ منطقه‌ای هم تابوی دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای به نسبت گذشته تا حدود زیادی شكسته شده و این كشورها علاوه بر آمادگی برای پذیرش این واقعیت در آینده نزدیك و پی بردن به دستاوردهای سیاسی و امنیتی منطقه‌ای آن (توازن قدرت منطقه‌ای) درصدد كنار آمدن با آن و مهم‌تر بهره‌گیری هوشمندانه از آن در جهت منافع سیاسی و نظامی خود برخواهند آمد .

 این دیدگاه كه خاورمیانه به دلیل عقب‌ماندگی‌های سیاسی و اجتماعی و همچنین فعال بودن كانون‌های رادیكالیسم و بنیادگرایی از نوع دولتی و فرقه‌ای و بالا بدون شدت تنش‌های ایدئولوژیك درون منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، فاقد ظرفیت‌های فكری، سیاسی و امنیتی برای در اختیار داشتن فناوری‌های مربوطه و خصوصا سلاح هسته‌ای بوده و نباید وارد رقابت هسته‌ای از نوع نظامی شود نیز قابل مناقشه است.

بر اساس این دیدگاه، خاورمیانه هسته‌ای، موجبات ناامنی و نابودی جهانی را فراهم می‌سازد. تجربه تاریخی ثابت كرده از زمان دستیابی قدرت‌های بزرگ به سلاح هسته‌ای، رویارویی نظامی مستقیم میان این كشورها از بین رفته و این كشورها خصوصا امریكا و شوروی در دوران جنگ سرد با استفاده از دیپلماسی سعی در عدم مواجهه نظامی داشتند .

این مهم در مورد جنوب آسیا و دستیابی هند و پاكستان به فناوری تولید سلاح‌های هسته‌ای در دهه 1990 مصداق دارد. از زمان دستیابی این دو كشور به سلاح هسته‌ای، مناقشات دو كشور بسیار محدود شده و جنوب آسیا امنیت بیشتر را تجربه می‌كند.

در اختیار داشتن فناوری سلاح هسته‌ای، منطق، قاعده بازی و سازوكارهای مدیریتی و امنیتی خاص خود را دارد.

از زمان دستیابی بشر به سلاح هسته‌ای، جهان امن‌تر نسبت به گذشته بوده است، چراكه دولت‌ها به این صرافت و عقلانیت رسیده‌اند كه با وجود در اختیار داشتن سلاح هسته‌ای، اما امكان استفاده از آن برای تامین امنیت، نزدیك به صفر است، چراكه سلاح هسته‌ای صرفا برای داشتن و نه برای استفاده است.

این شرایط در مورد خاورمیانه نیز مصداق دارد. سلاح هسته‌ای، تندروترین و رادیكال‌ترین دولت‌ها را نیز رام می‌كند. برخلاف تصور رایج، بهره‌مندی قدرت‌های منطقه‌ای خاورمیانه از سلاح هسته‌ای، امنیت منطقه و جهان را بیشتر تامین می‌كند.

این مهم، زمینه ارتقای سطح امنیت و ثبات در منطقه، افزایش حساسیت‌های امنیتی منطقه‌ای، فروكش كردن سطح چالش‌های سیاسی و ایدئولوژیك بین كشورها، تضعیف كانون‌های اجتماعی و فرقه‌ای بنیادگرایی و رادیكالیسم در سطح منطقه و در مقابل ایجاد زمینه‌های ثبات، امنیت و توسعه خواهد شد. خاورمیانه هسته‌ای، نه تنها تهدیدی برای امنیت جهانی نخواهد بود، بلكه به تقویت امنیت و ثبات منطقه و جهان كمك كرده، عقب‌ماندگی سیاسی، اقتصادی و امنیتی خاورمیانه از روندهای جهانی را جبران كرده و زمینه و گذار آن به دوران جدیدی از ثبات و امنیت را فراهم می‌سازد.

 انتظار برای خاورمیانه هسته‌ای با توانمندی نظامی چندان طولانی نیست و دیری نخواهد پاییدکه جهان به این درك خواهد رسید خاورمیانه هسته‌ای برای امنیت پایدار جهانی ضروری و فوری است و ایران در این زمینه پیشرو خواهد  بود. 

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: طرح مخفی اسرائیل برای ایران و خاورمیانه «اسحاق بریک» ژنرال ارشد ارتش اسرائیل : ما نه تنها حماس را حتی از نظر نظامی نمی‌توانیم نابود کنیم بلکه توانایی خود را در برابر ایران هسته‌ای نیز از دست داده‌ایم (فیلم) بلومبرگ: ایران هسته ای خطر جدی تری از جنگ غزه است

دیگر خبرها

  • واکنش عباس عبدی به سخنان مهدی نصیری: اصلاح‌طلبی و براندازی دو راهبرد غیر قابل جمع است
  • چرا ایران هسته ای برای منطقه و جهان امنیت‌زا است؟
  • کارنامه سیاستهای مسکن پس از انقلاب و نتایج آن در یک قاب
  • اعتراضات دانشجویی سیاست ما در منطقه را تغییر نمی‌دهد
  • اعتراضات دانشجویی سیاست ما در منطقه تغییر نمی‌دهد
  • اولویت اصلی مجلس دوازدهم مدیریت بحران گرانی باشد
  • توطئه برهنگی برنامه نفوذ دشمن برای استحاله و براندازی است
  • فرمان امام علی (ع) به مالک اشتر با ترجمه سید مهدی شجاعی به چاپ ششم رسید
  • توسعه همکاری‌های فناورانه ایران و ترکیه نتایج خوبی را برجای می‌گذارد
  • در انتظار روزهای خوب برای«زهره» اصلی ترین آبریز کشور